- Galitius
- Mieshko
- Wodna
- Malczik
- Musli
- Muchina
- Tafla
- Polish Western
- Mamuth
- Orcio
- Radiomen – MP3
- Tarrpany
- Makama
- Runko
- Wilczurek
- Wozy w Słońcu
- Terier
- Dog’s Fields
- Leżał możliwie
- Muchina II – MP3
- Tafla II
Solowy album saksofonisty Mikołaja Trzaski.
Mikołaj Trzaska prócz codziennej pracy koncertowej i studyjnej z zespołem Łoskot, Triem Oleś/Trzaska/Oleś oraz Marcinem Świetlickim, zajmuje się również komponowaniem muzyki do spektakli teatralnych, filmów fabularnych i dokumentalnych.
Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak Łukasz Wylężałek (muzyka do spektaklu dla Teatru TV pt. „Muchy” na podstawie sztuki Andrzeja Stasiuka);Wojciech Smarzowski (muzyka do przedstawienia dla Teatru TV pt. „Kuracja”); Julia Wernio (muzyka do spektaklu Teatru Miejskiego w Gdyni pt. „Anioł stąpił do Babilonu”); Iwona Bartólewska (muzyka do filmu dokumentalnego pt. „List do syna”); Olaf Lubaszenko (grupa Miłość skomponowała ścieżkę dźwiękową do filmu „Sztos”); muzyka do serialu dokumentalnego pt. „Drogówka” wyprodukowanego dla TV 4; grupa artystyczna Łódź Kaliska (muzyka do filmu „Buty”).
Projekt „Pieszo” zawiera rozbudowane wersje utworów, które pojawiły się w wymienionych wyżej filmach, sztukach telewizyjnych oraz spektaklach teatralnych. Trzaska postanowił na płycie CD opublikować najlepsze, jego zdaniem, fragmenty muzyczne, zaopatrzone w nowe aranżacje i instrumentarium. W związku z tym zaprosił do nagrania tej płyty najlepszych muzyków jazzowych, klasycznych i yassowych, m.in. Tomasza Gwincińskiego, Tomasza Hesse, Piotra Pawlaka, Olgierda Walickiego, Cezarego Paciorka i Krystynę Stańko. Dzięki wspólnej pracy kompozycje zyskały nowe lepsze brzmienie.
Recenzje
„Zbiór kompozycji teatralno – filmowych lidera Łoskotu – drobiazgi trwające niekiedy niespełna minutę – zostały nagrane na nowo z pomocą najciekawszych muzycznych przyjaciół artysty – od Dymitera z Ewy Braun po Gwincińskiego. Jest to okazja do sondowania nowych obszarów brzmieniowych. Ludyczna prostota przedrzeźnia tu jazzową kameralistykę, a harmonijka, gitary i klawisze odgrywają rolę nie mniejszą, niż medytacyjne sola saksofonu lidera. Spójna tonację całości określa bezpretensjonalna, pełna ciepłego humoru osobowość Trzaski.”
Rafał Księżyk Aktivist (styczeń-luty 2002)