- Fool Moon December 2000
- Fool Moon January 2001
- Fool Moon February 2001
- Fool Moon March 2001 – MP3
- Fool Moon April 2001
- Fool Moon May 2001
- Fool Moon June 2001
- Fool Moon July 2001
- Fool Moon August 2001 – MP3
- Fool Moon September 2001
- Fool Moon October 2001
- Fool Moon October 2001
The NonLinear Ensamble are:
- Łukasz Górewicz – violin
- Tomasz Pawlicki – flute
- St. Weil – piano
- Jakub Suchar – drums, keyboard
- Elzbieta Macierewicz – vocal
- Myra Ridinger – cello
Recorded at Radio Pik Studio & 21 th. Street N.Y.
Engineer – Michał Czerw
Produced by Gwincinski – Górewicz – Czerw
Tomasz Gwinciński – swoja karierę naukową rozpoczynał studiując medycynę i filozofię. Obecnie studiuje kompozycje u profesora B. Schaeffera. Leader Maestro Trytony (płyta „Enoptronia”) i NonLinear Ensamble (płyta „Clever Nonsense”). Obecny w innych składach : Gwinciński-Richter-Skolik, Łoskot, Arhytmic Perfection. Autor muzyki filmowej i teatralnej (Studio Teatralne Dwójki, Teatr Stary w Krakowie, Gałuszko itd.).
Recenzje
„Wytwórnia Kilogram Records tak merytorycznie, jak i edytorsko rozwija świetną passę rozpoczętą publikacją fantastycznej płyty tria Oleś/Trzaska/Oleś. Tym razem sięga po muzykę Tomasza Gwincińskiego, wsławionego w roli lidera węzłowych dla sceny yassowej Trytonów.
Wręcz trudno uwierzyć, że obecnie w Polsce ukazują się płyty takie, jak ta. „The Moon Music” to najpełniejsze jak do tej pory rozwinięcie stricte kompozytorskiej ścieżki Gwincińskiego, następstwo ewolucji czytelnej na albumach nagranych z Maestro Trytony i „Indor Games” zrealizowanej z Non Linear Ensemble – który to zespół w różnych konfiguracjach towarzyszy kompozytorowi i tutaj. Zbiór miniatur zarejestrowanych podczas kolejnych 11 pełni Księżyca w latach 2000-2001 przynosi wysublimowaną współczesną kameralistykę we wszelkich możliwych odcieniach. Od eterycznych tematów na flet i trio smyczkowe po minimalne drony. Najciekawiej wypadły montaże osnute wokół absurdalnego wiersza i meczu ping pingowego miedzy kompozytorem a wykonawcą.”
Rafał Książyk, Antena krzyku (2/2003)
„Na „The Moon Music” artysta zamieścił kompozycje w odmiennym charakterze od zawartych na poprzedniej płycie. Muzyka jest tu bardziej skupiona i skierowana w rejony jeszcze dalsze od jazzu. Wolno rozwijane tematy nie mają kulminacji, a jedynie zarys przyszłych rozwiązań. Są powolnymi opowieściami przy księżycu. Snują się powodując u słuchacza nastrój wyczekiwania i zawieszenia. Przywołując na myśl minimal music, tworzą zarazem swój odrębny świat dźwiękowy. Zawierają pewną ilustracyjność, ale ich wyjątkowy charakter sprawia, że szybko wpadamy w ich oniryczny nastrój. Tym razem przeważają instrumenty smyczkowe, co sprawia że muzyka staje się w szczególny sposób dostojna. Może się podobać jej unikalny charakter.”
Grzegorz Mucha , Jazz&Classics (grudzień 2003-styczeń 2004)